Ks. Piotr, Franciszek i wielkoczwartkowe obmycie nóg

Otóż ostatnio wyszło takie właśnie video przedstawiające opinię księdza Piotra.
Nieco faktów na temat samego obmycia przez Franciszka nóg imigrantom w miniony Wielki Czwartek można przeczytać choćby tutaj.

A poniżej mój komentarz.

Ks. Piotra kilka lat temu bardzo chętnie słuchałem, choć nie ze wszystkim się zgadzałem. Zasadniczo jednak głosił w kazaniach mądre rzeczy, poruszał odważnie wiele spraw, o których się milczało, przedstawiał poglądy niepopularne, którym nie brakowało rozwagi. Jednak od czasu, kiedy cały swój kapłański autorytet oparł o rzekome objawienia prywatne Agnieszki i wypowiedział posłuszeństwo swojemu ordynariuszowi, zszedł, w moim przekonaniu, na błędną drogę, coraz bardziej mieszając zdrowy kapłański rozsądek z fałszem i przeinaczeniami.

Ks. Piotr mówi teraz: „Ojcze Święty, jesteś w tym znaku bardzo wielki (…) duchowo całuję dzisiaj twoje nogi”.

I dalej odnosi się do orędzia Agnieszki, w którym rzekomy Pan Jezus pozytywnie ocenia ten gest Franciszka. Ks. Piotr stwierdza, że bez tego orędzia sam buntowałby się na ten gest. Niestety zdrowe intuicje księdza Piotra są deformowane teraz przez prawdopodobny fałsz objawień, którym całkowicie zawierzył.

Czym innym jest bowiem znak Krzyża świętego i ofiara Jezusa Chrystusa za cały świat – nieprawdopodobna miłość aż po śmierć, a czym innym gest obmycia nóg Apostołom. Jezus nie obmywał nóg wyznawcom innych religii, przeinaczając prawdę, ale umarł za nich, głosząc im prawdę: „Ja Nim jestem (…) ujrzycie Syna Człowieczego…”. Interpretacja ks. Piotra miesza sens bezwarunkowej zbawczej miłości (Krzyż) i służby (obmycie nóg).

Franciszek krok po kroku coraz śmielej rozmywa różnice religijne. Mówienie podczas wielkoczwartkowej Mszy świętej do buddystów i muzułmanów o podążaniu każdy własną drogą, drogą swojej religii, zamiast o prawdzie, miłości Chrystusa, ofierze Eucharystii i drodze przez cierpienie, ociera się o bluźnierstwo. Powiedzieć: „Niech każdy z was w języku swej religii modli się do Boga, aby to braterstwo szerzyło się na świat” w wieczór, który rozpoczyna agonię Jezusa, gdy wspomina się wydarzenia zbawcze, jest niemalże wyparciem się Krzyża Chrystusowego.

Oczywiście, teoretycznie można zmieniać znaczenie tradycji liturgicznych, a gestowi umycia nóg można nadać też inny sens, szerszy, ale w obliczu istniejącej praktyki i w wydaniu Franciszka mamy do czynienia raczej z kolejnymi przeinaczeniami i brakiem przekazywania prawd wiary w imię rozmytej miłości i braterstwa.

Proszę o zdrowaśkę za ks. Piotra, by wrócił do posłuszeństwa Kościołowi. Sytuacja nie jest na tyle poważna i nie dochodzi do odstąpienia od wiary katolickiej przez pasterza jego diecezji, by mieć powód do zerwania posłuszeństwa. I aby ks. Piotr z większą roztropnością traktował domniemane objawienia prywatne pani Agnieszki, nie opierając na nich całego swojego autorytetu i nie głosząc kazań w oparciu o nie.

Mam nadzieję, że jak nastąpi Ostrzeżenie, ks. Piotr z całą swoja wiedzą zechce uznać swój błąd.