Módlmy się za duchownych, których rolą jest utwierdzanie wiernych w wierze i troska o zbawienie swoich owiec

Franciszek bardzo niebezpiecznie posuwa się w wielu stwierdzeniach, próbując sprostować nadużycia i błędy, za daleko w drugą stroną. Jakże brak mu wyczucia i właściwego podejścia do rzeczy – czy robi to celowo?
Przykładowo z Amoris Laeitita w punkcie 297, gdy mowa o praktycznym niewykluczaniu ze wspólnoty Kościoła, tak pisze: „Nikt nie może być potępiony na zawsze, bo to nie jest logika Ewangelii!”
Doprawdy? A co ze słowami: „idźcie w ogień piekielny…” i wieloma innymi. Nie ma piekła?
Czy Franciszek nie umie dobierać słów? Wylewa dziecko z kąpielą. Zamiast prostować – podprowadza miejscami pod przeciwstawne nadużycia. Kreuje się na proroka, mówi wiele chwytliwych rzeczy, ale przegina w drugą stronę.
Niech nikt się nie łudzi. Bzdury i herezje Franciszka – czasem wprost wyartykułowane, w większości przypadków ukryte w odpowiednim języku – będą podane w takim kontekście, by prawowierny katolik doszukiwał się ortodoksyjnych interpretacji. Będą rozmiękczonym pięknosłowiem, które nie będzie kierowało ku wierze – w praktyce będzie prowadziło do zgubnych rzeczy.
Módlmy się za duchownych, którzy będą mieli ciężkie życie z Franciszkiem, gdy będą bronić prawdy. Za tych, którzy nie widzą trudności z Franciszkiem i chwalą go jak wielkiego proroka i świętego – by przejrzeli. Za tych, którzy milczą – o odwagę wypowiedzi. Za mających wątpliwości – o światło Ducha Świętego.
Tu idzie o zbawienie dusz!