Zmiana sposobu powoływania kardynałów dokonana przez Franciszka i przykład nowego kardynała LGBT

Prawie niezauważony w mediach katolickich przeszedł fakt, że Franciszek zmienił sposób powoływania kardynałów. Zwrócił na to moją uwagę artykuł z National Catholic Reporter (zaznaczę tylko, że nie jestem fanem linii programowej dziennika).

W artykule w pierwszej części zostaje przedstawiona liczba kardynałów (wzrastająca na przestrzeni wieków), wskazane jest ogólnie ich pochodzenie (wybierani byli najpierw głównie z Europy, potem także z pozostałych kontynentów) i opisane są inne rzeczy charakterystyczne dla funkcji kardynała od jej początków do chwili obecnej. Franciszek rozszerzył obecnie jeszcze liczbę kardynałów i wybiera ich więcej z całego świata. Nie jest to jednak ta istotna zmiana w powoływaniu kardynałów.

Co więc nią jest? Jest nią dowolność wyboru. Do tej pory, przed Franciszkiem, papieże wpisywali się pewną tradycyjną, niepisaną zasadę doboru kardynałów. Franciszek ją odrzuca, powołując kardynałów bardzo swobodnie. Tłumaczę poniżej wybrane fragmenty z czasopisma internetowego, które na to wskazują, i pokazuję jeden przykład „katolickości” nowego kardynała.

W artykule czytamy między innymi:

„Ale rewolucja w doborze kardynałów przez papieża Franciszka jest przekraczanie tradycyjnego systemu stolic kardynałów i po prostu wybieranie sobie jakiegokolwiek biskupa, który mu się podoba, nawet biskupa pomocniczego. W historii wybierani byli jedynie arcybiskupi będący biskupami w największych metropoliach. Pewne metropolie musiały mieć kardynałów, tak że ich arcybiskupi uważani byli za przyszłych kardynałów [czekali na swoją kolej, bo mianowani musieli zostać inni – wybrani wcześniej z innych tradycyjnych stolic – mój przy.]. Franciszek zignorował tę niepisaną zasadę już od swoich pierwszych wyborów.

Trudno jest zawyżyć znaczenie tego, jak bardzo jest to rewolucyjne. Jest to z pewnością najbardziej radykalna zmiana w kolegium kardynałów od czasu reformy Pawła VI.

Dlaczego ma ona znaczenie? Dlatego, że daje papieżowi absolutną swobodę wybrania na kardynała któregokolwiek tylko biskupa chce. Jeśliby zastosował się do tradycji, wielu z naznaczonych przez niego musiałoby być arcybiskupami wyznaczonymi przez Jana Pawła II albo Benedykta. Większość z nich przeżyłaby Franciszka i wyznaczyłaby następcę.

Franciszek nieustannie omija tę zasadę na rzecz innych biskupów, niektórych z nieznaczący stolic biskupich. Wybiera raczej człowieka niż metropolię, w której jest biskupem. Wybiera biskupów, którzy wspierają jego styl pastoralny i wizję Kościoła (…)

Progresywni katolicy niewątpliwie cieszą się z tego, jak papież wybiera nowych kardynałów, podczas gdy konserwatyści zgrzytają zębami. Muszę przypomnieć moim progresywnym kolegom, że każda zmiana ma swoje niezamierzone konsekwencje. Jeśli na przykład konserwatywny papież zdobyłby stolice Piotrową, mógłby robić te same rzeczy, jak Franciszek teraz. Albo po prostu wyobraźmy sobie, co by było gdyby Jana Paweł II albo Benedykt postępował w ten sposób, co Franciszek”.

A oto przykład jednego z kardynałów powołanych przez Franciszka dowolnie spoza tradycyjnych metropolii – kardynał Tobin, który zaakceptował pielgrzymkę gejów, lesbijek, osób biseksualnych i transgenderowych (nie transseksualistów, bo słowo „sex” już nie obowiązuje, a poza tym wyraz ma końcówkę męską) w dniu 21 maja br.

Zaprasza ich na pielgrzymkę do swojej katedry – wita ich, jest przez nich wychwalany. O grzechu i porzuceniu niego się zapewne nie mówi już. Bóg kocha wszystkich, Bóg nie zważa na nasze grzechy, wszyscy będziemy zbawieni…

zdjęcie nj.com

Źródła:

^^^https://www.ncronline.org/blogs/faith-and-justice/francis-stacks-college-cardinals

^^^https://www.lifesitenews.com/news/francis-appointed-cardinal-personally-welcomes-lgbt-pilgrimage-to-cathedral, ^^^https://www.churchmilitant.com/news/article/cardinal-tobin-green-lights-gay-pilgrimage-at-cathedral-basilica-in-newark, ^^^http://www.nj.com/hudson/index.ssf/2017/05/cardinals_historic_outreach_to_lgbt_community_fait.html