Sen najczarniejszy ze wszystkich: Kościół instytucjonalny przechodzi na ciemną stronę mocy

 

Rzecz, która może się niebawem dokonać. Sytuacja przerażająca dla wszystkich, którzy kochają Jezusa i wiernie bronią prawdy. Najczarniejszy z koszmarów, a także coś, co spędza sen z powiek.
Mowa jest o grożącym nam wejściu Kościoła instytucjonalnego w skali powszechnej w sferę kłamstwa i jawnej herezji – wejściu Kościoła instytucjonalnego w pakt z szatanem, z Franciszkiem na czele – za jego pozwoleniem.

Oczywiście nie odnosi się to do Kościoła w jego najgłębszym sensie. Kościołem jest Chrystus i wszyscy, którzy w nim żyją. Kościół to wspólnota trwająca na modlitwie, przyjmująca prawdę i Zbawienie. Jako taka nigdy nie może przestać istnieć ani nie może się zachwiać w swojej istocie. Prawdziwa Reszta Kościoła zawsze będzie niewzruszenie trwać – aż do Dnia Powtórnego Przyjścia Chrystusa (Resztą Kościoła nie zawsze są ci, którzy najgłośniej krzyczą, że nią są i że sami zachowują prawdę).

Może się jednak zdarzyć, że instytucja Kościoła, to znaczy ci, którzy oficjalnie reprezentują Kościół – biskupi wraz z osobą zasiadającą na tronie papieskim – popadną w poważny błąd, herezję i będą przyzwalać na świętokradztwo. W historii mamy aż nadto przykładów odstępstwa od wiary u hierarchów.

Odejście od wiary może się zdarzyć pojedynczym biskupom lub ich większej ilości, może mieć miejsce albo w odniesieniu do jednej prawdy albo też do większej części nauczania Kościoła.

Najczarniejszy sen z możliwych jest taki, że kłamstwo i herezja zagnieździ się na trwałe w Kościele instytucjonalnym powszechnym – z nielicznymi wyjątkami – z poparciem osoby, która będzie uchodzić za Namiestnika Chrystusa. Dzisiaj to zagrożenie jest bliższe do wypełnienia się niż kiedykolwiek wcześniej.

Nie jest mowa tylko o jakimś mniej znaczącym nowym teoretycznym sporze teologicznym – choć wszystko jest istotne, gdy chodzi o prawdę – mowa jest o fundamentach wiary, o zafałszowaniu sakramentów, o elementach istotnych nauczania katolickiego, już ogłoszonych, którymi żyły pokolenia wierzących i które były głoszone przez papieży, przez niezliczonych duchownych i biskupów przez wieki.

W takiej sytuacji na pewno wielu będzie widziało prawdę, ale nie będzie miało odwagi się jej przeciwstawić. Daj im, Panie, odwagę do podjęcia poważnych kroków i jednoznacznych wypowiedzi.

Gdy horror się wypełni, niewielu będzie w stanie powiedzieć non possumus.

Kiedy przez ostatnie dziesięciolecia z kolei wielu chciało rozmiękczyć doktrynę katolicką, wszelkie zakusy przeinaczenia prawdy były niweczone rdzeń instytucji Kościoła, przegnane ostatecznie przez Namiestników Chrystusa na ziemi.

Cóż jednak teraz, gdy na tronie Piotrowym siedzi osoba, która sama posiada poszczególne poglądy bądź jawnie sprzeczne z nauczaniem katolickim, bądź wprost je rozmiękczające?

Odstępstwa od wiary znajdzie poparcie na szczycie, a przez to cały Kościół – poza tymi, którzy się temu jawnie przeciwstawią – wpadnie w odstępstwo. Nieliczni – uciszani, odtrącani, wyszydzani – będą głosić prawdę.